Πίστευα πως, όταν αγαπάς έναν άνθρωπο, δεν μπορείς να τον πετάς γιατί δεν σου χάρισε τη ζωή που ονειρεύτηκες. (Εσύ την ονειρεύτηκες εξάλλου). Δεν εγκαταλείπεις κάποιον που έχει πέσει καταγής. Φροντίζεις να του δώσεις το χέρι να σηκωθεί... Ξεχνούσα βέβαια κάτι πολύ βασικό... Πως δεν φτάνει μόνο να τον αγαπάς εσύ αυτόν τον άνθρωπο, τον πεσμένο καταγής.. ......Πρέπει κι αυτός να σ' αγαπά... .....................Έστω λιγότερο... Αλλά πρέπει... Αλκυόνη Παπαδάκη