Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2014
Εγώ εσένα, σε πένθησα, ακούς; Φόρεσα μαύρα για σένα, ακούς; Σε πένθησα εν ζωή, για να μπορέσω να ξεπεράσω το ότι δεν με αγάπησες μια στάλα! Άφησα το κορμί μου στα χέρια σου και την ανάσα μου στα πνεμόνια σου. Κανείς ποτέ δεν κράτησε το ίδιο κορμί και δεν ανάσανε την φωτιά που ανάσαινες εσύ! Και αν νομίζεις πως δεν σε συγχωρώ επειδή μας ανάγκασες να ζουμε χωριστά, κάνεις λάθος! Έχω χρόνια που έμαθα να ζω "χωριστά" πολλών ... Εκείνο που δεν θα σου συγχωρήσω ποτέ, είναι που μας ανάγκασες να πεθάνουμε χωριστά! Δίχως να μπορεί ο ένας να βρίσκεται κοντά στον άλλον την ώρα που θα κλείνει τα μάτια του για πάντα... Δίχως να μπορεί να το μάθει... να πει μια συγγνώμη ή ένα ακόμη "σε αγαπώ" και ας το πάρει η Κόλαση... Άννα Τσεκούρα
Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2014
Με τον καιρό να 'ναι κόντρα, να είναι όντως τιμή να πετάς... Κι ας μην κρατά παρά ελάχιστα... Όσο ένα όνειρο, όσο ένα αγκάλιασμα, όσο ένα φιλί... Έτσι κι αλλιώς, άσπρο μέτρημα, μαύρο άθροισμα είναι πολύ συχνά η ζωή. Κι εξαρτάται πάντα από το τι μετράς κάθε φορά... Για να μπορείς να συνεχίζεις, για να μπορείς να ονειρεύεσαι, για να μπορείς να γελάς... ~ Οδυσσέας Ελύτης ~
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)