Να κυνηγάς τα μάτια των γύρω και να μην βγαίνει τίποτα, να παρακαλάς τα χείλη τους κι αυτά να χασμουριούνται, να ζητάς να σε ακουμπήσουν τα χέρια τους κι αυτά να κρέμονται, να φωνάζεις εδώ είμαι και να μην προκύπτει έστω ένα απλό καλωσόρισμα, μόνο απανωτά αντίο, πλάτες που γυρίζουν και ξεμακραίνουν. Ο Άγιος της μοναξιάς - Ιωάννα Καρυστιανή

Ο έρωτας είναι δυνατόν να μην είναι αμοιβαίος, αλλά και πάλι έρωτας είναι. Ο σεβασμός όμως, για να είναι σεβασμός, πρέπει οπωσδήποτε να είναι αμοιβαίος. Μενέλαος Λουντέμης

Ο αληθινός χαρακτήρας ενός ανθρώπου δεν είναι αυτό που δείχνει αλλά αυτό που δεν δείχνει. Έτσι εάν θέλετε να τον καταλάβετε μην ακούτε τι λέει αλλά τι δεν λέει... Khalil Gibran

Όποιος γευτεί την αληθινή αγάπη, τη θεϊκή σχέση, δε συμβιβάζεται πια με κάτι λιγότερο. Το πολύ που γεύτηκε δε χωράει κατόπιν στο λίγο. Ο συμβιβασμός και η έκπτωση είναι αγκάθια που ματώνουν την ειλικρινή καρδιά. Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες

Αποκαθήλωση

Μια εκ βαθέων εξομολόγηση λοιπόν, η οποία σηματοδοτεί το γελοίον τέλος του πράγματος. Ήρθε η στιγμή να εξομολογηθώ. Ξέρεις τι σημαίνει αυτό για μένα; Σημαίνει το τέλος. Σημαίνει πως αποχωρώ. Σημαίνει πως παραιτούμαι. Σημαίνει πως αρνούμαι να το παλέψω. Σημαίνει πως αφήνομαι να με κερδίσει κάποιος άλλος... Μια εκ βαθέων εξομολόγηση λοιπόν, η οποία σηματοδοτεί το γελοίον τέλος του πράγματος. Ποίου πράγματος; Έχω ταξιδέψει σε απέραντα βάθη τους τελευταίους μήνες. Έχω μετρήσει την αντοχή μου. Έχω μειώσει την δυναμική μου. Έχω μετριάσει το βεληνεκές μου. Έχω καλύψει μεγάλες αποστάσεις. Έχω κολυμπήσει μονάχη σε μια φοβερή σιωπή, ανερμήνευτη, παράξενη, απαιτητική, η οποία επιτακτικά μου απαγόρευε να την αρνηθώ! Αντίθετα με μάγευε, έτσι με προκάλεσε σε έναν χορό όπου τα βήματα του αγνοούσα. Μια σιωπή γοητευτική που μου έδειξε πως είναι να χορεύεις δίχως οδηγίες, δίχως γνώσεις, δίχως παρτενέρ ακόμη. Με μόνη πυξίδα το ένστικτο. Αγρίμι εγώ... πάντα με τα ένστικτα παρέα... Αγριμάκι... Νόμιζες πως θα με εξημέρωνες; Μονάχα αν αποφάσιζα να εξημερωθώ ... Μόνο με ένστικτα μια ζωή ολάκερη κυκλοφορώ. Μόνο με την ζωώδη ανεξέλεγκτη έλξη. Μόνο με την ακατέργαστη ορμή πορεύομαι. Δεν σχεδιάζω. Δεν προκαθορίζω. Δεν προμελετώ. Μήτε τώρα προμελέτησα. Συνέβη! Μου συνέβης εσυ! Έχω φορέσει δυο ρυτίδες δεξιά και αριστερά από τα χείλη μου, που δεν είναι δικές μου. Τεντώνονται και εξαφανίζονται όταν είμαι ευτυχισμένη. Ζαρώνουν και με ασχημαίνουν όταν θλίβομαι. Θυμάσαι; Στο είπα, πως εξαιτίας σου θα κάνω ρυτίδες, αφού χαμογελώ συνέχεια όταν μου μιλάς. Κι όταν δεν μου μιλάς; Τι γίνεται όταν δεν μου μιλάς; Μα βέβαια, το ξέρω. Δεν θα με κάνεις να χαμογελώ συνέχεια. Ίσως, καθόλου πια... Τι να τα κάνεις άλλωστε τα χαμόγελα τα δανεικά; Εκείνα που έχουν ημερομηνία λήξεως; Χαμόγελα με χρονόμετρο; Δεν είναι για μένα! Πρέπει να φύγω ξανά... Είναι όμως που τους τελευταίους μήνες, χρωματίστηκαν άξαφνα τα όνειρά μου και εκεί που δεν με ενδιέφεραν τα ρίσκα, τώρα τρέμω να τα πάρω επειδή σε αφορούν. Είναι που ακούω μουσική μέσα μου. Είχα χρόνια να ακούσω μουσική να βγαίνει από μέσα μου. Συνήθως άκουγα ουρλιαχτά ή πένθη. Είναι που τελευταία χαμήλωσα τα τείχη μου επικίνδυνα και δεν με ενδιέφερε αν αποκαλυφθώ στους εχθρούς μου!Δεν με ενδιέφερε αν αντιληφθείς την αδυναμία μου, την ευάλωτη πλευρά μου, την ευαισθησία μου... Ήθελα να την δεις να την αγγίξεις, να την εντοπίσεις... Είναι που ακύρωσα όλες τις άμυνές μου. Κατέστρεψα όλες τις ασπίδες μου. Αφέθηκα ορθάνοικτη στους καιρούς και στην λαίλαπα των συναισθημάτων που ξυπνούσαν μέσα μου.Που εσύ ξυπνούσες μέσα μου! Γυμνή δίχως καμιά διάθεση για συγκάλυψη αυτής της εσωτερικής απογύμνωσης, απέμεινα εδώ και εκεί... ΣΕ ΜΙΑ ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ... ΜΙΑ ΕΚ ΒΑΘΡΩΝ ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ... Το ξέρω. Δεν είσαι εδώ. Δεν είμαι εκεί. Το ξέρω. Δεν σε αφορά. Δικό μου το γκρέμισμα. Το ξέρω. Σε ευχαριστώ για την Ιερή Διαδικασία. Έκθεση, Σταύρωση, Αποκαθήλωση, Ανάσταση. Εγώ σε δυο στιγμές μαζί σου, έζησα τα πάντα. Να το θυμάσαι.... Σάββατο, 16 Αύγουστος 2014 Τσεκούρα Άννα

Το Όνειρο ξέρεις γιατί έχει Φτερά; Για να Πετάει όταν εσύ Δειλιάζεις. Έχει Φτερά γιατί δεν του Πρέπει να Σέρνεται... Έχει την Ανάσα της Ελευθερίας μέσα του. Για να το Κατακτήσεις πρέπει να το Αγγίξεις να το Νιώσεις. Να το Αφήσεις να σε Παρασύρει με Οδηγό την Ψυχή και όχι με το Χαλινάρι της Ψυχρής Λογικής. Όλοι κάτι χάσαμε... κάτι φοβηθήκαμε... Αλλά όλα Ξεκινάνε εκεί που Νομίζεις πως το Τέλος είναι Οριστικό. Τον Αύγουστο που Χρωστάμε ο Ένας στον Άλλο θα τον Βρούμε κάπου Παρακάτω... Ευαγγελία Λυμπεροπούλου

Μόλις τα δάκρυα στεγνώσουν, πρέπει να ζήσεις το υπόλοιπο της ζωής σου. Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες

Για σένα ανάβει τα φώτα του ο ουρανός τις νύχτες. Κι εγώ για εκείνα τα μάτια σου που όμοια δεν είδα, γίνομαι άλλος Οδυσσέας, να δέρνομαι χρόνια σαράντα για ένα σου βλέμμα... σ.σ. - Γράμματα στην αγαπημένη σταύρος σταύρου

Δυο μήνες που δε σμίξαμε. Ένας αιώνας κι εννιά δευτερόλεπτα. Τι να τα κάνω τ' άστρα αφού λείπεις; Με το κόκκινο του αίματος είμαι. Είμαι για σένα. Γιάννης Ρίτσος

Ύστερα, με το πέρασμα του καιρού, απομακρυνθήκαμε... Χαθήκαμε... Μας πήρε παραμάζωμα η ζωή... Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω πως γίνεται να χάνεσαι από εκείνους που πολύ αγάπησες... Αλκυόνη Παπαδάκη

Αν πας να χορέψεις, χόρεψε με όλο σου το είναι, ή μη χορέψεις καθόλου... Αν αγαπάς, αγάπα τον άλλο στα άκρα, ή μην αγαπάς καθόλου. Κι αν αποφασίσεις να μείνεις εδώ, μείνε ΕΔΩ. Αν φύγεις, όμως, φύγε μια και καλή... Μη μένεις στη μέση, και μην προσπαθείς να κάνεις τους άλλους να σε θυμούνται όταν εσύ ΔΕΝ είσαι πουθενά... Jorge Bucay